Ακολουθεί πολιτική διαφήμηση

Ε ναι λοιπόν μας τα έσκασαν και τα πιάσαμε, μας λάδωσαν και λουστήκαμε, μας έγλυψαν και το απολαύσαμε, γι’ αυτό το blog μας προβάλλει τις πρώτες πολιτικές του διαφημίσεις. Ιδού...

-Για πέντε χρόνια η αντιπολίτευση μας κατηγορεί για ολιγωρία Για πέντε χρόνια υποστηρίζει πως με τις ενέργειές της απέτρεψε αντιλαϊκά μέτρα που θέλαμε να εφαρμόσουμε. Για πέντε χρόνια με την στάση της συγκράτησε το κατρακύλισμα στο οποίο θα έπεφτε η χώρα, λόγω των επιλογών μας. Ελληνικέ λαέ σ’ αυτές τις εκλογές ήρθε η ώρα να τους το ανταποδώσεις Για μια ακόμα τετραετία ψήφισε εμάς. Για να μείνουν αυτοί στην αντιπολίτευση και να μας ελέγχουν καλύτερα...

-Αν ήταν το el classico, εμείς θα είμαστε η Μπαρτσελόνα της πολιτικής. Αν ο δικός μας ήταν ο Άμποτ, ο δικός τους θα ήταν ο Κοστέλο.  Αν αυτοί ήταν λαγός στιφάδο εμείς θα είμαστε σαλάτα του καίσαρα. Ελληνικέ λαέ σ’ αυτές τις εκλογές έλα ξανά με το μέρος μας. Με το μέρος του εκσυγχρονισμού, με τους επαγγελματίες. Γιατί με τον Γιωργάκη αρχηγό στις 4 του Οκτώβρη θα το σηκώσουμε το τιμημένο...

-Κομμουνιστικό κόμμα Ελλάδος Για έναν αιώνα αμετακίνητο από τις θέσεις του. Είμαστε το χαλίκι στα παπούτσια τους, είμαστε η μύγα που τους ενοχλεί την ώρα του φαγητού, είμαστε η ημικρανία όταν πρέπει να δουλέψουν, και πολεμάμε μόνο για εσένα ελληνικέ λαέ. Για να συνεχίσουμε να τους ενοχλούμε, δώσε μας την ψήφο σου στις εκλογές του Οκτώβρη.

-Ελληνικέ Λαέ, δεν βαρέθηκες να «τρως» ότι σου σερβίρουν οι δύο μεγάλοι; Ήρθε ο καιρός για κάτι διαφορετικό. Συμμαχία κομμάτων ΟΦΑ (όπου φυσάει ο άνεμος). Γιατί εμείς θα νομιμοποιήσουμε τις κουκούλες, θα καταργήσουμε τις κάμερες, θα αυξήσουμε τις περιπολίες, θα καταργήσουμε την υποχρεωτική στράτευση, θα αυξήσουμε τους εξοπλισμούς, θα κλέβουμε από τους πλούσιους και θα τα δίνουμε στους φτωχούς. Συμμαχία κομμάτων ΟΦΑ. Γιατί αν δεν μας δοκιμάσεις, πως ξέρεις ότι δεν θα σου αρέσουμε.

-Η κατάσταση έφτασε στο απροχώρητο. Για να πάει μπροστά αυτή η χώρα μία είναι η λύση, να γυρίσει πίσω... Εμπρός να αναστήσουμε τον μαρμαρωμένο βασιλιά, να ψηφίσουμε ελληνικά, να φτάσουμε στην κόκκινη μηλιά, να πάρουμε την πόλη και την άγια Σοφιά. Ζήτω το εθνικοσοσιαλιστικό εργατικό κόμμα Ελλάδος.

(Για αντενδείξεις και τυχόν παρενέργειες, συμβουλευτείτε τις πληροφορίες συσκευασίας ή ρωτήστε τον φαρμακοποιό σας, τον ψυχίατρό σας και τον καφετζή της γειτονιά σας)

Τι συνειδητοποίησα σήμερα...

Σήμερα συνειδητοποίησα ότι αντίθετα με τους περισσότερους παπάδες, στις αγιογραφίες δεν υπάρχει ούτε ένας παχύσαρκος άγιος! ...κάτι δεν πάει καλά με αυτές τις νηστείες...

(μιλάμε για πολύ μάσα!)

Για το ντιμπέιτ δεν έχω να πω και πολλά.
Μετά τα πρώτα 15 λεπτά, όπου σιγουρεύτηκα ότι λέγονται τα ίδια και τα ίδια, και ότι τις περισσότερες φορές οι υποψήφιοι ακολουθούσαν κατά γράμμα τη συμβουλή του Μακναμάρα, "μην απαντάς σε αυτό που σε ρωτάνε αλλά σε αυτό που θα ήθελες να σε είχαν ρωτήσει", [Never answer the question that is asked of you. Answer the question that you wish had been asked of you. (http://www.youtube.com/watch?v=VgA98V1Ubk8)], τα παράτησα. Δεν έχω άλλο κουράγιο για σήμερα. Πάω να ακούσω κάτι πιο ανάλαφρο για να ξεχαστώ και τα ξαναλέμε...

Μαλάκες jumbo διαστάσεων...

Πριν λίγο άκουσα μια διαφήμιση και ακόμα δεν έχω συνέλθει από το σοκ.
Σε διαφημιστικό των τζάμπο και με αφορμή τις αγορές για την καινούρια σχολική χρόνια, έπαιζε ένα τραγούδι στο οποίο η φωνή του τραγουδιστή έμοιαζε αρκετά με αυτή του Βλάση Μπονάτσου.
Η απίστευτη καφρίλα έγινε στο τέλος όπου ο τραγουδιστής με βραχνίζουσα φωνή, για να μοιάζει όσο το δυνατόν στου Μπονάτσου, είπε τη φράση "θα πηγαίνουν μέχρι και τα ζόμπι..." Ρε πάμε καλά; Πόσο μαλάκες μπορεί να είναι...
(τη διαφήμιση την άκουσα πριν λίγες μέρες αλλά σήμερα βρήκα χρόνο να ανεβάσω το άρθρο)

Ειδήσεις σε τίτλους...

-Έπειτα από δύο χρόνια εκλογολογίας, η κυβέρνηση προχώρησε στην προκήρυξη πρόωρων εκλογών. Ο πρόεδρος της δημοκρατίας διέλυσε την υπάρχουσα βουλή, που ούτως ή άλλως δεν άντεχε κάτω από το βάρος των καθημερινών προβλημάτων, για να πάρει την θέση της μια πιο ικανή υπηρεσιακή βουλή. Τα μέλη αυτής δήλωσαν παράλληλα πανέτοιμα να ανταποκριθούν στις κοινωνικές, εσωτερικές και διεθνείς προκλήσεις που αντιμετωπίζει η χώρα, όπως η μάχη της εθνικής ποδοσφαίρου και μπάσκετ για το παγκόσμιο και ευρωπαϊκό πρωτάθλημα αντίστοιχα, η ανάκαμψη της Ελλάδας στον θεσμό της Eurovision κ.α.

-Αστυνομικός «έκοψε κλήση» σε συνάδελφό του για παραβίαση του κώδικα οδικής κυκλοφορίας. Έγκυρες πληροφορίες αναφέρουν πως οι δύο εμπλεκόμενοι είχαν λογομαχήσει νωρίτερα για το ποιος θα οδηγούσε το αυτοκίνητο της τροχαίας κατά την διάρκεια περιπολίας. Φάνηκε δε πως ο «χαμένος» της διαμάχης δεν είχε πει την τελευταία του λέξη και με την πρώτη ευκαιρία «τιμώρησε» τον συνάδελφό του, ο οποίος δεν θορυβήθηκε ιδιαίτερα με την κλήση, καθώς όπως δήλωσε γνωρίζει τον διευθυντή του τμήματος, ο οποίος θα του την σβήσει με την πρώτη ευκαιρία.

-Μικρές αγγελίες: Για να πετυχαίνετε πάντα τους στόχους σας, κατάστημα οπλικών συστημάτων Τζον Τουφέκης. Εγγυημένα προϊόντα σε πολύ προσιτές τιμές. Πουλάμε και με δόσεις (εξαιρούνται οι επίδοξοι αυτόχειρες). Θα μας βρείτε απέναντί απ’ τα Goody’s.

σκόρπιες... σκέψεις

Από το πρωί σήμερα ένιωθα ότι κάτι δεν πήγαινε καλά. Αρχικά σκέφτηκα να πάρω τον ψυχολόγο μου τηλέφωνο, αλλά θυμήθηκα ότι δεν έχω ψυχολόγο και αποφάσισα να κάτσω να γράψω εδώ, που είναι και τσάμπα.
Το πρόβλημα είναι ότι γυρνώντας από διακοπές φέτος δεν έγραψα κανένα άρθρο του τύπου “σκόρπιες απαισιόδοξες σκέψεις ν. 3” και κάτι μέσα μου δεν καθόταν καλά. Το βόλεψα λοιπόν λίγο καλύτερα στη συνείδησή μου, σε μια πιο αναπαυτική στάση, καθώς θυμήθηκα ότι στις διακοπές είχα υλικό για το εν λόγο άρθρο, το οποίο τελικά απέρριψα. Η βασική ιδέα ήταν ότι τελευταία νιώθω όλο και περισσότερο τον πλανήτη μας σαν ένα τεράστιο τρελοκομείο. Οι άνθρωποι είμαστε όλοι τρελοί και κάποιος μας άφησε κλειδωμένους εδώ, αφού απέτυχε συστηματικά να μας θεραπεύσει με άλλες μεθόδους, να βγάλουμε τα μάτια μας μόνοι μας, κάτι στο οποίο μέχρι τώρα τα πάμε περίφημα. Ο λόγος που απέρριψα το εν λόγω άρθρο είναι γιατί την ώρα που τελείωνα τις σημειώσεις μου, στα τραγούδια που άκουγα σε τυχαία σειρά, κατά διαβολική σύμπτωση έπαιξε αυτό (στο οποίο παρεμπιπτόντως δεν είχα δώσει ποτέ σημασία μέχρι εκείνη τη στιγμή):

Το θεώρησα θεϊκό σημάδι και αποφάσισα να βγάλω το απαισιόδοξες από τον τίτλο, οι διαβολεμένες φωτιές όμως με πρόλαβαν, ανέβασα άλλο άρθρο και από τότε κάτι μέσα μου με έτρωγε.

Ένα πράγμα μου έμεινε από τις φετινές μου διακοπές και αυτό ήταν η επίσκεψη στο καστρομοναστήρι της Μεθώνης. Ένα κάστρο που θα ήταν ωραιότατα διατηρημένο αν δεν είχε χτιστεί ένα μοναστήρι ένα νεκροταφείο και έξι τουλάχιστον (τόσες μέτρησα) εκκλησιές μέσα στα σπλάχνα του. Πραγματικά δεν έχω ξαναδεί τόσες εκκλησίες μαζεμένες σε τόσο λίγο χώρο. Το ηθικό δίδαγμα από την όλη επίσκεψη ήταν ότι εξίσου επικίνδυνο με τις εκκλησίες και τα μοναστήρια είναι και το υπουργείο πολιτισμού όπως με πληροφορούσε η παρακάτω πινακίδα εντός του κάστρου...

Κάτι που θέλω να προσθέσω είναι ότι φέτος το καλοκαίρι κλείσαμε ένα χρόνο από το τελευταίο τεύχος της Βαβέλ, το τεύχος 246 του Ιουνίου του 2008. Λίγο πριν φύγω για διακοπές πέρασα και από τη Λόντου και αφού δεν βρήκα σημεία ζωής το πήρα απόφαση ότι η Βαβέλ, μας τελείωσε. Δεν ξέρω με τι να θυμώσω. Με τον κόσμο που δεν την διάβαζε, με την ίδια που παρά σοβάρεψε και εδώ και καιρό είχε πετάξει από πάνω της το χαρακτηριστικότερο κομμάτι της, το ερωτικό; Η με το ότι η απουσία της πέρασε σχεδόν απαρατήρητη; ... δεν ξέρω. Αισθάνομαι ότι κάτι λείπει αλλά κατά κάποιο περίεργο και άρρωστο τρόπο, αυτό το κάτι δεν λείπει από κανένα.

Α! και να μην ξεχάσω, προκηρύχτηκαν εκλογές πριν λίγο και το καφενείο στο ισόγειο πήρε φωτιά. Πάντα πέφτανε τσακωμοί τα απογεύματα, αλλά από σήμερα και για τους επόμενους δύο μήνες θα έχουμε κάθε μέρα κανονικό πάρτι.

Στο καφενείο από κάτω και όχι μόνο, η μαλακία θα πηγαίνει σύννεφο... και ως γνωστόν, στη χώρα μας, το μαλάκα εμίσησαν πολλοί, τη μαλακία κανένας...

(το τελευταίο πάρτε το και σαν συμβουλή προς τους υποψηφίους ψηφοφόρους... η μαλακία ξέρετε έχει και τα όριά της...)