Αγαπητό ημερολόγιο…

Το πρώτο πράγμα στο οποίο θα ήθελα να αναφερθώ είναι η συμμετοχή της ένδοξης χώρα μας στο έκτρωμα της ευρωόρασης. Πρόσφατα ένας φίλος βάλθηκε να μου δείξει τη συμμετοχή της χώρας μας στον εν λόγω διαγωνισμό για καθαρά εικαστικούς λόγους… οκ, ήθελε να μου αναλύσει τις διαφορές στα μπούτια της Καλομοίρας της κοπέλας από την Αρμενία και μιας άλλης που ήρθε δεύτερη με επίσης σημαντικά… φωνητικά προσόντα. Επίσης όταν του έβρισα την Καλομοίρα άρχισε να μου αναλύει το ήθος και την αξιοπρέπειά της ίδιας και της μητέρας της που δεν την άφησε να ντυθεί ακόμα πιο ξεκολέ απ’ ότι ντύθηκε και να βάψει τα μαλλιά της, αλλά εγώ χέστηκα και έφυγα. Αυτό όμως που μου κίνησε την περιέργεια ήταν το εισαγωγικό βιντεάκι της κάθε χώρας. Τα βίντεο των άλλων δύο χωρών αλλά και όσων άλλων έψαξα στη συνέχεια στο διαδίκτυο ήταν γυρισμένα σε ένα φωτεινό δωμάτιο, είχαν σαφή σχέση με τη χώρα και είχαν μπαλαρίνες, χορευτές, ανθρώπους με παραδοσιακές φορεσιές ή οτιδήποτε άλλο μπορείτε να φανταστείτε σχετικό με τα χρώματα ή τα έθιμα της χώρας… όλα εκτός της Ελλάδας της οποίας το βίντεο έδειχνε ένα ζευγάρι να χαμουρεύεται παθιασμένα επάνω σε ένα καναπέ, αν θυμάμαι καλά, σε ένα άλλο λιγότερο φωτεινό δωμάτιο… η συμμετοχή της χώρας μου από μόνη της, μπορεί να μην με κάνει να ντρέπομαι αλλά αυτό το πράγμα τα κατάφερε. Δηλαδή τι έχουμε να δείξουμε σαν χώρα; Απ’ όλα τα μνημεία, τα τοπία, τα έθιμα και τις παραδόσεις; Το μπαλαμούτιασμα! Ελάτε να μαμηθείτε στην Ελλάδα! Αυτό λέγαμε στους ξένους! Έλάτε να μαμηθείτε στην Ελλάδα όπως μαμιόμαστε εμείς οι σεξουλιάρηδες οι Έλληνες! Αμέσως έστειλα επιστολή στη Δ.Ε.Η. και τους ζήτησα να σταματήσουν να με χρεώνουν την Ε.Ρ.Τ. αφού σπίτι μου δεν έχω ούτε μία συσκευή τηλεόρασης, για να πάρω όπως ήταν φυσικό, τα αρ… μου. Δεν μπορώ να πω, μου απάντησαν σχετικά γρήγορα και με ευγενικό τρόπο μου είπαν ότι η Ε.Ρ.Τ. κύριε είναι εθνικό κεφάλαιο και θέτε δε θέτε θα την πληρώνετε προκειμένου να επιβιώσει! Ενώ η Ακρόπολη της οποίας οι εργασίες συντήρησης πρόσφατα είχαν σταματήσει (δεν γνωρίζω αν έχουν ξεκινήσει ξανά) γιατί οι υπάλληλοι είχαν μείνει πάνω από έξι μήνες απλήρωτοι, δεν αποτελεί εθνικό πλούτο για να αξίζει να συνδράμουμε όλοι για τη συντήρησή της, λέω εγώ τώρα…

Τεσπα, που λένε, το αφήνουμε αυτό, το άλλο συγκλονιστικό που ήθελα να αναφέρω είναι η αλλαγή που φαίνεται να συντελείται στη δυναμική των σχέσεων των ζευγαριών, παντρεμένων και μη, στη γειτονιά μου. Προσπάθησα να το θέσω επιστημονικά, στην πραγματικότητα όμως δεν είναι τίποτα περισσότερο από άλλη μία καρακάξα, γειτόνισσα η οποία μόνο που δεν δέρνει τον άντρα της. Το φοβερό είναι ότι αυτή μετακόμισε πρόσφατα στον δεύτερο στην απέναντι πολυκατοικία, απέναντι δηλαδή από την άλλη καρακάξα που μένει από επάνω μου και η οποία πράγματι δέρνει τον άντρα της! Η δεύτερη (η παλιά) μπορεί να τον δέρνει, αλλά ακούμε τις φωνές της πιο σπάνια, ενώ η καινούρια νταλικέρισα ακόμα δεν τον έχει δείρει αλλά από την πρώτη μέρα που ήρθε έχει φροντίσει να μάθει όλη η γειτονιά πέρα από το πόσο μαλάκες και άχρηστοί είναι όλοι οι άντρες, διάφορα ελαττώματα και γκάφες του κακομοίρη, που τα θέλει ο κώλος του από τι φαίνεται και την ανέχεται.
Το ενδιαφέρον της όλης υπόθεσης είναι ότι από την άφιξη της καινούριας φαίνεται ότι αρκετές γυναίκες έχουν σηκώσει κεφάλι, καλώς ή κακώς δεν ξέρω και δεν με ενδιαφέρει, αλλά μέχρι και το ανύπαντρο ζευγάρι δίπλα μου τσακώθηκε τις προάλλες και από τις φωνές κατάλαβα ότι ο άντρας προσπαθούσε να επιβληθεί προκαταβολικά, προφανώς γιατί φοβόταν ότι και η δικιά του θα έπαιρνε θάρρος! Δεν μου έχει ξανατύχει κάτι τέτοιο και ήδη μου λείπει η παλιά πολυκατοικία όπου έμενα εγώ και άλλα δέκα ζευγάρια παππούδων και η μόνη φασαρία που έκαναν ήταν από τις τηλεοράσεις που έβαζαν τέρμα όσοι δεν άκουγαν καλά, αλλά ξέρω ότι αν σπούδαζα ψυχολογία ή κάτι τέτοιο τώρα θα έτριβα τα χέρια μου με τα σούργελα που έχουμε εδώ γύρω…