Σάββατο 21 Νοεμβρίου 2009

Μια σχεδόν από τα ίδια...

Πέρασε και το πολυτεχνείο και όλα κύλησαν λίγο πολύ καλά... πέρα από τις συνηθισμένες συλλήψεις και προσαγωγές έτσι για το έθιμο, γιατί βρε αδερφέ αν δεν κάνουμε καμιά προσαγωγή εμείς οι μπάτσοι και καμιά φασαρία εμείς οι αναρχικοί, πώς να το κάνουμε, τιμή στους ήρωες δεν δίνουμε... ξενέρωτα πράγματα. Δεν ξέρω αν ήταν ιδέα μου, αλλά στον αέρα υπήρχε μια σχετική ηρεμία, είτε γιατί ο Θάνατος του Αλέξη πέφτει βαρύς επάνω σε όλους μας, είτε γιατί περιμένουμε να γίνει κάτι το Δεκέμβρη οπότε κρατάμε δυνάμεις, είτε γιατί δεν περιμένουμε πια να γίνει τίποτα...

Τις προάλλες, γυρνώντας με το τρόλεϊ σπίτι έπεσα επάνω σε συνδικαλιστή των απορριμματοφόρων. Μιλούσε δυνατά στο τηλέφωνο με άλλους συναδέλφους εργατοπατέρες και μες τη φούρια του, αφού μόλις είχε βγει από κάποιο συνδικαλιστικό meeting, ανακοίνωνε την απόφαση του συνδικαλιστικού οργάνου. Δύο μέρες στάση εργασίας, δύο μέρες όλοι άρρωστοι και όποιος πάει για δουλειά να ξέρει τι τον περιμένει... Είτε για να τον ακούσουμε εμείς, λες και στο ακροατήριο της τρίτης πόρτας του τρόλεϊ ήταν και κάποιο μέλος της αντίπαλης συνδικαλιστικής παράταξης, είτε γιατί του συναδέλφου του στο τηλέφωνο δεν του έκοβε και πολύ, φρόντισε να περιγράψει ακριβώς το ξύλο που περιμένει όποιον αποφασίσει να πάει για δουλειά από τους υπόλοιπους συμβασιούχους. Τουλάχιστον το συνδικαλιστικό όργανο αποφάσισε με “δημοκρατικές διαδικασίες” να κατέβει σε απεργία και να δείρει όποιον διαφωνεί, σκέφτηκα. “Θα μας μονιμοποιήσουν θέλουν δεν θέλουν. Αν δεν το κάνουν, απεργίες ξανά μέσα στα Χριστούγεννα. Θα γεμίσει η Αθήνα σκουπίδια, θα γίνουμε ρεζίλι διεθνώς. Και εγώ μέλος του ΠΑΣΟΚ είμαι αλλά θα μας νομιμοποιήσουν ο κόσμος να χαλάσει”....

Δεν λέω ότι δεν έχει τα δίκια του και αυτός, αλλά γαμώ τη δημοκρατία μας, γαμώ το βύσμα που τον έβαλε στο δήμο την πρώτη φορά, γαμώ τον συνδικαλισμό μας και γαμώ και τον ίδιο το μαλάκα το τραμπούκο και όλους τους εργατοπατέρες μαζί. Μετά το δεύτερο τηλεφώνημα όπου επιπλέον καλούσε το συνομιλητή του να τηλεφωνήσει σε άλλους και να τους πει να κάνουν το ίδιο για να διαδοθούν τα νέα και να μη χρεωθεί όλα τα τηλεφωνήματα αυτός, κατέβηκε και ηρέμησα.

Ο κόσμος αραίωσε και έπαψα να αγχώνομαι για το τι είναι αυτό το μαλακό πράγμα της κυρίας πίσω μου στο οποίο αναπαυόταν ο αριστερός μου αγκώνας, μην μπορώντας να πάει οπουδήποτε αλλού.

Αν ήμουν συμβασιούχος σκουπιδιάρης θα πήγαινα για δουλειά μόνο και μόνο για το σπάσιμο...

Τέλος, την προηγούμενη εβδομάδα πήγαμε για σαββατοκύριακο Ναύπλιο όπου κάναμε μια μεγάλη ανακάλυψη! Τα πειστήρια είναι επί του πιεστηρίου, μόλις τα έχω στα χέρια μου θα τα ανεβάσω αμέσως!

Αναμείνατε!!



Rithma - "Sex Sells" Album Cover, originally uploaded by merkley???.


6 σχόλια:

Αntidrasex είπε...

Θα πήγαινες για δουλειά, ε?
Τώρα, εσύ είτε είσαι απεργοσπάστης είτε μαζόχας.

Orestis είπε...

Ούτε το ένα ούτε το άλλο, αλλά και πάλι το ξύλο δεν θα το γλίτωνα. Απλά δεν μου αρέσουν οι τραμπουκισμοί. Αν δεν μπορείς να πείσεις τον άλλον με επιχειρήματα ας τον να κάνει ότι θέλει. Δεν έχεις δικαίωμα να τον υποχρεώσεις.

Αntidrasex είπε...

ναι ρε, συμφωνώ με αυτό.
Αλλά να πας για το σπάσιμο, ενέχει ένα μαζοχισμό...

HappyHour είπε...

Σιγά μην πήγαινες για δουλειά. Μάλλον δεν δουλεύεις ακόμα γι' αυτό το λές. Δεν νομίζω ότι υπάρχει φυσιολογικός άνθρωπος που θέλει να πηγαίνει στη δουλειά του, έτσι όπως έχουν γίνει τα πράγματα.

Orestis είπε...

Δουλεύω αλλά και να μην πήγαινα τουλάχιστον δεν θα άφηνα να σπάσουν στο ξύλο αυτούς που θα επέλεγαν να πάνε. Αυτό είναι που με ενοχλεί.

HappyHour είπε...

Δεν ξέρω τι έλεγε ο τύπος στο τηλέφωνο αλλά δεν νομίζω ότι κυριολεκτούσε για το ξύλο. Αυτό που γίνεται συνήθως είναι να εμποδίσουν αυτούς που θέλουν να δουλέψουν. Δεν τον θεωρώ απαραιτήτως κακό αυτό αρκεί να μην γινέται με τραμπουκισμό, όπως είπες κι εσύ.